Da li smo bogatiji za vrednost?

Ja sam dete iz mešovitog braka. Živim u varošici kraj Novog Sada. Moju opštinu čine tri naselja, Temerin, Sirig i Bački Jarak. Kada iz Novog sada ulazite u opštinu Temerin, ulazite u naselje Bački Jarak u kojem je stanovništvo pretežno Srpsko. Kada pređete prugu, ulazite u centar opštine Temerin. Temerin je 30% naseljeno Mađarskim stanovništvom, 60% Srpskim stanovništvom, 10% čine ostale nacionalnosti, kao i Vanzemaljci, Vojvođani, Jugosloveni i oni koji se nacionalno ne izjašnjavaju.

Od Temerina pa severnije, broj osoba Mađarske nacionalnosti je sve veći. Njihova kultura i tradicija u Temerinu je oduvek bila čuvana. Temerin ima jednu srednju školu (SŠ "Lukijan Mušicki) koja je naizgled dvojezična i 4 osnovne škole, u tri škole nastava se odvija na srpskom jeziku, dok se u školi "Kokai Imre" nastava odvija na mađarskom jeziku. Moj tata išao je u osnovnu školu "Petar Kočić" baš kao i ja. Ta škola je po statutu dvojezična škola. U toj školi deca različitih nacionalnosti zajedno su išla u školu, škola je imala jezik društvene sredine. Sva deca pričala su srpski i mađarski. Jezička barijera nije postojala, jer su deca mogla da komuniciraju. Udruženje srpsko-mađarskog prijateljsva organizovalo je balove i tombole. To su bile najveće svečanosti na koje je išala cela varoš. Hiljade ljudi plesalo je u sportskim halama. Kada je počeo rat, kolone ljudi došle su u Temerin. Temerin dobija još jednu nacionalnu boju. Multikulturalizam je na velikom nivou. Malo nakon toga, osnovna škola "Petar Kočić", zbog punih osnovnih škola donosi odluku da 8 odeljenja u kojima se nastava odvijala na mađarskom jeziku, prebaci u osnovnu školu "Kokai Imre" u kojoj se nastava izvodi isključivo na mađarskom jeziku. Ova odluka 1994/5 posle više napora temerinskih vlasti, doneta je na godinu dana, dok se situacija ne stabilizuje, to potpisuje tadašnji ministar obrazovanja. OŠ "Petar Kočić, po statutu i dalje ostaje dvojezična, ali u svojim prostorijama ne drži 8 odeljenja na kojima se nastava izvodi na mađarskom jeziku. 

Lanac je pukao, s prestankom volje naroda, da uči kulturu svojih komšija i pruži jednake mogućnosti svim svojim građanima. Posle samo 15 godina, mladi na kojima se učenje jezika društvene sredine završilo, mladi koji su rođeni u vreme rata i učeni od strane ultradesničarskih organizacija šta znači biti Srbin, počinju da vrše nasilje nad osobama suprotne nacionalne/etničke pripadnosti. 

Pre četri godine desio se prvi napad koji će obići Srbiju. Pre tri godine prebili su sina predsednika opštine, jer je mađarske nacionalnosti. Pre dve godine, organizacija Obraz došla je u Temerin. Pre godinu dana u dvojezičnoj školi "Lukijan Mušicki" desila se tuča među mladićima. Policija je preplavila grad, žandarmerija je šetala ulicama. U vestima je priča bila obrnuta. Temerin je pre 4 meseca doživeo još jedan fizički obračun. Politička nezrelost i izvrnutost srpskih medija izlazi na površinu. Ova slika, koja se kosi sa potrebama naroda, sa realnom slikom na lokalu podseća me na današnju situaciju u Preševu. Svi treba da imaju pravo na školovanje na svom jeziku, svi imaju pravo na znanje. Ono što je Vojvodinu krasilo, jeste upravo to razumevanje među ljudima, uvažavanje, poštovanje različitosti, jer u tome je bogastvo, a ja kao državljanin ove države, voleo bih da me ovakva okolina čini bogatijim za vrednost.

Autor je Nemanja Obradović.
Fotografiju smo pronašli ovde.