foto: screenshot/kolaž: Nevena Branković
Gluma je u njegovoj porodici putovala kroz generacije i upravo svoj vrhunac doživela u glumcu Javieru Bardemu. Putovanje Javiera Bardema teklo je kroz različite likove, žanrove i jezike, baveći se svime, od intenzivnih drama do bezbrižnih komedija, sa jednakom uverenošću. Ova svestranost mu omogućava da u potpunosti oživi širok spektar uloga i očara publiku različitim filmskim pejzažima. Jedna od najvećih prednosti Javiera Bardema kao glumca leži u njegovoj sposobnosti da prenese duboke i složene emocije. Njegovi likovi bore se sa gubitkom, očajem ili iskupljenjem, dok im on unosi sirovu autentičnost. Bardem ima magnetno prisustvo na ekranu, koje privlači pažnju u svakoj sceni u kojoj se nalazi. Sa tako opipljivim nastupom koji na gledaoce ostavlja trajni utisak, testirajte se i sami, ali sigurno se sećate svakog filma koji je poneo upravo ovaj veliki Javier Bardem. Hajde da zajedno proputujemo kroz neke od njegovih najznačajnijih uloga:
Before Night Falls (2000) : Bardemov prikaz kubanskog pesnika i pisca Reinalda Arenasa u ovoj biografskoj drami označio je prekretnicu u njegovoj karijeri. Reinald Arenas suočen je sa progonom pod režimom Fidela Kastra zbog svoje homoseksualnosti i disidentskog pisanja. Bardem hvata složenost Arenasovog karatkera, prikazujući njegovu otpornost, strast i ranjivost. Ovo je prva značajnija uloga Javiera Bardema koja mu je donela široka priznanja i prvu nominaciju za Oskara.
The Sea Inside (2004): Dirljiva drama zasnovana na istinitoj priči o Ramonu Sampedru, španskom ribaru, paralizovanom od vrata nadole, nakon nesreće u ronjenju. Jedan od najupečatljivijih aspekata u Bardemovoj glumi, u ovom filmu, je sposobnost da prenese unutrašnju snagu i otpornost Sampedra, uprkos njegovom iscrpljenom stanju. Bardem hvata Sampedrovu duhovitost, inteligenciju i odlučnost, kao i njegove trenutke očaja i frustracije. Kroz suptilne izraze lica i govor tela, Bardem saopštava kompleksnost Sampedrovih emocija, omogućavajući publici da se saoseća sa njegovom borbom za smrt, autonomiju i dostojanstvo. Bardem prikazuje Sampedra sa empatijom i poštovanjem, izbegavajući melodramu ili sentimentalnost. Umesto toga, unosi tiho dostojanstvo u ulogu. Ova uloga donela mu je brojne nagrade, uključujući i Oskara za najboljeg glumca.
No Country for Old Men (2007): Bardemov portret hladnokrvnog ubice Antona Chigurha, u ovom remek-delu brace Koen, smatra se jednom od najstrašnijih predstava u istoriji novije kinemagrafije. Bardem u ovoj ulozi vešto prenosi čistu pretnju i nepredvidljivost Chigurha. Sa svojom karakterističnom frizurom i uznemirujućim držanjem, Bardem u potpunosti živi u ulozi Chigurha, stvarajući lika većeg od života. Uprkos njegovom uvrnutom moralnom kodeksu, u Chigurhu postoji osećaj dubine i dvosmislenosti koji Bardem majstorski hvata. Uloga Antona Chigurha donela mu je brojne kritike i priznanja ali i Oskara za najboljeg sporednog glumca.
Biutiful (2010), sa namernom i simboličnom slovnom greškom u naslovu filma. Naime, greška odražava fonetski izgovor reči na španskom jeziku, gde se „u“ izgovara slično kao i „iu“. Pored toga, nekonvencionalan pravopis poziva publiku da ispita upravo "Lepo" kada je u životu teško. Bardemova uloga Uxbala, problematičnog čoveka koji se bori sa smrću i očinstvom na surovim ulicama Barselone, pokazala je njegovu neuporedivu sposobnost da prenese sirovu emociju i ranjivost na ekranu. Njegov proganjajući portret doneo mu je priznanje kritike i još jednu nominaciju za Oskara za najboljeg glumca.
Skyfall (2012): U ovom filmu Bardem pruža nezaboravnu predstavu glavnog antagoniste, Raoula Silve. Bardemov portret Silve obeležen je kombinacijom šarma, pretnje i ranjivosti, što ga čini jednim od najubedljivijih negativaca u franšizi o Džejmsu Bondu. Snaga Bardemove glume ogleda se u sposobnosti da izgradi lika koji je istovremeno harizmatičan i duboko uznemirujući, čime se i publika suočava sa osećajem privlačnosti i duboke odbojnosti u isto vreme. Nama njegov lik nedostaje u svakoj sceni i sa nestrpljenjem iščekujemo svako sledeće pojavljivanje. Kroz suptilne gestove i izraze, Bardem prenosi Silvine kompleksne emocije, uključujući osećaj izdaje ali i želju za osvetom. Bardemova fizička transformacija za ulogu je izuzetna, sa svojom platinasto plavom kosom i jezivim osmehom, lik postaje vizuelno upečatljiv i nezaboravan.
Mother! (2017): Bardemov portret “Njega”, manipulativnog i samozadovoljnog pesnika u psiholoskom trileru Darena Aronofskog, pokazuje njegovu sposobnost da otelotvori složene i moralno dvosmislene likove. Tokom čitavog filma, Bardemov nastup se kreće kroz promenljivu dinamiku “Njegovog”odnosa sa “Majkom” do eskalirajućeg haosa koji se odvija do kraja filma. Bardemov nastup je dodao slojeve napetosti i intrige u nadrealni narativ filma tipičan za reditelja Darena Aronofskog.
Ove uloge su samo delić raznovrsnog dela Javiera Bardema, ali ističu njegov izuzetan talenat kao glumca i spremnost da se uhvati izazovnih i transformativnih uloga. Bardemova sposobnost da naseli likove dubinom, nijansama i autentičnošću nastavlja da osvaja publiku i potvrđuje njegovo nasleđe kao jednog od najboljih glumaca njegove generacije.
Autorka: Andrea Virag